Heinyšlöpöi

Heinyšlöpöi (karjalakse vie heinylöpšöi, lat. Rana temporaria, ven. травяная лягушка) on muavezielättilöi. Karjalas sidä on joga čupus da äijin.

Heinyšlöpöi

Ulgonägö

Šlöppölöis heinyšlöpöi on aiga suureččaine, 70-100 millimetrii. Sil on mruamorankarvaine libo pilkukas maha da tylčy turbu. Elätin väri on vaihtelii. Piälpäi heinyšlöpöi on valpahanmuzavanruskei da muzavanmaksankarvaine. On elättilöi, kudamat piälpäi ollah valpahankeldazet da vihoittavat libo ruskiettavat da enimälleh mustat. Elätin maha on rouno reduhine valgei libo keldazettavu.

Leviendy

Karjalas heinyšlöpöidy on kaikkiel da Karjalas se on muavezielättilöis luguu myöte suurin. Erähis kohtis yhtel kilometril voibi nähtä sadassah dai enämbängi elättii. Toizih šlöppölöih verratunnu heinyšlöpöi enimälleh eläy mual da vezistölöih menöy vaiku kuvun da talven aijakse.

Heinyšlöpöidy on kaikis mečis, yhtelläh enämbi sidä on rannikol kazvajis kuuzikkolois, koivikkolois, huabikkolois, segamečis, kus on enimälleh kuustu, tuhjožikol kazvoitunnuzil aholoil da niittylöil, meččyaholoil, märris kuattuloin meččien kohtis. Kuivii pedäjikkölöi se ei suvaiče.

Se, ku heinyšlöpöidy on muga äijy, on kiini sih, ku elätti on viluu kestäččy. Sen kudu sežo ei muga äijäl, kui toizien amfibieloin, varua viluu.

Taba

Heinyšlöpöi on yöelätti, päiväl se liikkuu harvah. Päiväl se yksinäh libo toizien šlöppölöinke yhtes peittyy heinäh, oksien, kivien, lehtien, parzien uale, kandoloih da toizih luonnon peittokohtih. Silloi se valliččou märgii da pimielöi kohtii. Keviäl heinyšlöpöi havaččuu sulakuun lopus – oraskuun allus, konzu vezi on jo 3-4 gruadussii lämmy. Talven elätti viettäy vezistölöis, kudamat ei kylmeta pohjassah: pienis joguzis da ojazis, madalis järvilöis, turbehsuoloil.

Luonnos hinyšlöpöit eletäh 4-6 vuottu, ristikanzan kois kymmenessäh vuodessah, toiči kai kaheksassahtostu.

Syöndy

Heinyšlöpöi syöy böbökkii da niilöin toukkii, puaksuh se syöy hämähäkkilöi da čyöttölöi. Heinyšlöpöit hävitetäh meččäh niškoi pahoi böbökkii.